İsrail Oğulları

**dost1** · 14. January 2009, 12:14 PM

Selamun Aleykum! Değerli Kardeşlerim!

Prof. Süleyman Ateş'in İsrail oğulları ile ilgili yaptığı bir çalışmayı sizlerle paylaşmak istiyorum.İSRÂÎLOĞULLARI

İsrâîl, Hz. Ya'kûb'un unvanıdır. Ya'kûb soyundan gelenlere İsrâîl-oğulları denilir. Kur'ân-ı Kerîm'de en çok kendisinden söz edilen kavim, İsrâîloğullarıdır. Kur'ân-ı Kerîm'de anılan 25 peygamberin büyük çoğunluğu, İsrâîloğlu peygamberleridir. Araplarla iç içe yaşamış ve Arapları fikren etkilemiş olan İsrâîloğulları, bu kültür alışverişinden dolayı Kur'ân'da çok anılmıştır.

Peygamber (s.a.v.) Mekke'de iken ona karşı yansız, hattâ olumlu sayılabilecek bir davranış izleyen Yahudiler, Hicretten sonra İslâm dininin Medîne ve çevresinde hızla yayılmaya başlaması üzerine onun amansız düşmanı oldular. Bunlar, Medine'deki ikiyüzlüleri kışkırtıp onları, İslâm'ın aleyhinde davranışlara yöneltiyorlardı. Yahudiler Medine'den sürgün edilinceye kadar Peygamber'e ve müslümanlara karşı gizli ve açık düşmanlıklarını sürdürdüler.

Kur'ân-ı Kerîm'de öykülerinden en çok söz edilen toplum, Yahûdî toplumudur. Bunun temel nedeni, Peygamber'in, kendinden önce geçmiş ve çoğu İsrâîloğulları arasından çıkmış olan peygamberlerle aynı amacı taşımasıdır: "İşte onlar, Allah'ın doğru yola ilettiği kimselerdir. Onların hidâyetine uy." [1] âyetinde belirtildiği üzere Hz. Peygamber'in önderi sayılan o peygamberlerin öyküleri, Araplara ibret; kavmin olumsuz tutumu karşısında zaman zaman sıkılan, bunalan Peygamber'i ve mü'minleri tesellî için sık sık ve yerine göre değişen üslûplarla anlatılmıştır. Mekke döneminde inen bu kıssaların asıl nedeni bu idi.

Fakat Medîne döneminde Yahûdîlerin, Peygamber'e ve müslümanlara karşı sürdürdükleri gizli ve açık düşmanlıklar da, zaman zaman onları kınayan, zaten kendi peygamberlerine karşı da çeşitli kötülükler yapmış olduklarını bildiren eski Yahûdîlerin peygamberlerine karşı yaptıkları kötülükleri, isyanları anlatan âyetlerin inmesine neden olmuştur. Bunlar, Peygamber'e karşı olumsuz davranış içine giren Medîne Yahûdîlerine uyarı idi. Gerçekten onlar da isyan eden ataları gibi sonunda yaptıklarının kötü sonucuna uğramışlardır. [2]

14. January 2009, 12:14 PM	#1
dost1 Site Yöneticisi Üyelik tarihi: Sep 2008 Mesajlar: 3.016 Tesekkür: 3.567 1.083 Mesajina 2.384 Tesekkür Aldi Tecrübe Puanı: 100000	İsrail Oğulları Selamun Aleykum! Değerli Kardeşlerim! Prof. Süleyman Ateş'in İsrail oğulları ile ilgili yaptığı bir çalışmayı sizlerle paylaşmak istiyorum.İSRÂÎLOĞULLARI İsrâîl, Hz. Ya'kûb'un unvanıdır. Ya'kûb soyundan gelenlere İsrâîl-oğulları denilir. Kur'ân-ı Kerîm'de en çok kendisinden söz edilen kavim, İsrâîloğullarıdır. Kur'ân-ı Kerîm'de anılan 25 peygamberin büyük çoğunluğu, İsrâîloğlu peygamberleridir. Araplarla iç içe yaşamış ve Arapları fikren etkilemiş olan İsrâîloğulları, bu kültür alışverişinden dolayı Kur'ân'da çok anılmıştır. Peygamber (s.a.v.) Mekke'de iken ona karşı yansız, hattâ olumlu sayılabilecek bir davranış izleyen Yahudiler, Hicretten sonra İslâm dininin Medîne ve çevresinde hızla yayılmaya başlaması üzerine onun amansız düşmanı oldular. Bunlar, Medine'deki ikiyüzlüleri kışkırtıp onları, İslâm'ın aleyhinde davranışlara yöneltiyorlardı. Yahudiler Medine'den sürgün edilinceye kadar Peygamber'e ve müslümanlara karşı gizli ve açık düşmanlıklarını sürdürdüler. Kur'ân-ı Kerîm'de öykülerinden en çok söz edilen toplum, Yahûdî toplumudur. Bunun temel nedeni, Peygamber'in, kendinden önce geçmiş ve çoğu İsrâîloğulları arasından çıkmış olan peygamberlerle aynı amacı taşımasıdır: "İşte onlar, Allah'ın doğru yola ilettiği kimselerdir. Onların hidâyetine uy." [1] âyetinde belirtildiği üzere Hz. Peygamber'in önderi sayılan o peygamberlerin öyküleri, Araplara ibret; kavmin olumsuz tutumu karşısında zaman zaman sıkılan, bunalan Peygamber'i ve mü'minleri tesellî için sık sık ve yerine göre değişen üslûplarla anlatılmıştır. Mekke döneminde inen bu kıssaların asıl nedeni bu idi. Fakat Medîne döneminde Yahûdîlerin, Peygamber'e ve müslümanlara karşı sürdürdükleri gizli ve açık düşmanlıklar da, zaman zaman onları kınayan, zaten kendi peygamberlerine karşı da çeşitli kötülükler yapmış olduklarını bildiren eski Yahûdîlerin peygamberlerine karşı yaptıkları kötülükleri, isyanları anlatan âyetlerin inmesine neden olmuştur. Bunlar, Peygamber'e karşı olumsuz davranış içine giren Medîne Yahûdîlerine uyarı idi. Gerçekten onlar da isyan eden ataları gibi sonunda yaptıklarının kötü sonucuna uğramışlardır. [2]