Eren Erdem şiirleri

[Eren Erdem]

Merhale-i Nefs

Gönül bir pazara daldı, neye muhtac ise aldı,
Kel keramet dergahında, alem bir cism ile kaldı

Bunca yarenle doluymuş, Kişi kendin diri sandı,
Kabr oluncu nefse beden, gören buna baka kaldı,

Pazarımız derman ola, ol erenler sevda dola,
Bildirdi bunu bilenler, birtek aşkın sana kaldı,

Seyr-i Sefa’da kavruldum, ol dağdan dağa savruldum
Bir fidan idim devrildim, bir bende bu yara kaldı,

Hoşnut olam diye Haktan, keşfeyledim varı yoktan,
Ben gelmişem oysa TEKten, ol canda bu pare kaldı,

Salındım yel olup ele, bulandım kil olup sele,
Dolandım kuş olup dala, bir sevdam o gülde kaldı,

Yürüdüm alemler gördüm, nefsime bedeni ördüm,
Yetmiş bin aleme sordum, cevabı özümde kaldı,

Bir Dost’un yaktığı ateş, oldu o dost gönlüme eş,
Selam eyler olurum hoş, bir Halil’le Eren kaldı,

Ol dosta sordum alemi, bildirdi bana halimi,
Doldurdu gönül dilimi, gayrı ki sefa kaldı,

Kal şu cana dost olmaya, Aşk ile huşu dolmaya,
Hakikat özün bilmeye, bil ki buna sızım kaldı,

Gönül telin titrer yine, ağlar o göz günden güne,
Alemi versen yüzbine, bende alacak ne’m kaldı,

Sordum Hakka varmı çare, diner mi bu gamlı yare,
Hele bildir pare pare, gönül ilimde dem kaldı,

Eren derki pişir kendin, Rahmandır senin efendin,
Ne vakit sen Hakkı andın, Haktan gelen sana kaldı…