[Eren Erdem]

Yandım


Yürür idim ÖZ yolumda, durdum bir bahara kandım,
Bilir idim SÖZ dilimde, HAK’kı iki cümle sandım,
Olur idim aşk gönülde, köz oldum meşk ile yandım,
Vardım hayran beldesinde, seyr ile alemde kaldım,

Ben’dir hakikati kulun, Gönül görmez olur GÖZ’ü,
LA ile kelam eyler ki, İlla ile bulur ÖZ’ü,
‘’Dem’’ bu ‘’Dem’’ dir söyledim ki, bundan gayrı gider SÖZ^ü
Seyrim ile avunurken, Ben ki gayrım ile yandım,

Gönül bahçasında zambak, tuttum ki bir gül eyledi,
Canan deryasında SIR Hak, Gittim ki Selam söyledi,
Ben var iken DİRİ köz’de, bu işi gören neyledi,
Var’dım Bahçadan yukarı, Bildiklerim ile yandım,

Serdi yere huzur etti, ASA’sın bir nezir etti,
Önde giden İlim Közü, Musa ile Hızır etti,
Bir, TEK bilen geldi, birde TEKten bilen gitti,
Baktım ki yok imiş gökte, Zanneylediğime yandım,

Bildim Sen ile Ben olduk Özümüzde bir biz,
Yürür ise tüm alem, kurtarıcı olur bu iz,
Ne var ise SEN’de beyan, Ne Sır var bunda Ne Giz,
Kendim ikra eyledim, Dile geldikçe ben yandım,

Adem ile yol yürüdüm, Nuh ile kervan çağırdım,
Musa ile çile çektim, İbrahim ile bağırdım,
Evvelinde bir boş idim, duyarken ÖZ’de sağırdım,
Söz vücuda girdi ahir, Ben ki işittikçe yandım,

Gördüm kendimde vaizi, Gördüm kendimde inciyi,
Evvelinde vahy ayırır, Muhammed ile dinciyi,
Dilde Dost söyleyip gülen, Gönlünde ricsli kinciyi,
Bir muhabbet eri sandım, sandım da kendime yandım,

Kitab zuhretti ÖZ’ünde, Muhammed’in Hak Sözünde,
Kalmadı Alem Gözünde, Fazlasın Gördü Azında,
Zuhra koştu, Kin toplandı, Kan geldi kutlu dizinde,
Can’ım yaralı olan ki, Bende Muhammed’le yandım,

Vardım, İbrahim yurduna, Divanda Kıyam bekledim,
Gaflet ocağında hanif, birde ben kendim ekledim,
Hakikatın aşkın izi, Sırrı bir bende sakladım,
Küfreylediler özüme, Gaflet hallerine yandım,

Var ki, OKU sen Alemi, OKUnan orada SÖZ’lü,
Sendedir Lut’ta, Musa’da, hepsi de Özünde gizli,
Hanef eyle ki özüne, sen varasın hakka hızlı,
Hakikat bildirdim daim, söz bilmezlere yandım,

Eren derki, yolcuyum, yolum uzanır HAKKA,
Özün bilmez cahile, Fayda etmez on MEKKE,
Dolanır usulünce, Alem olur bir TEKKE
Zalim bilmez nedir MANA, Orda göründüm de yandım…