Alıntı:
Bakara-219. ayeti 218 ve 220. ayetler ile beraber, konu birliği içerisinde düşünürseniz ve ''anil hamri vel meysir''in mecaz olduğunu ve ''afv'' ile beraber bakıldığında kapitalist bir sistemde elde edilen kazançtan bahsedildiğini fark edebilirsiniz.
Bu ayete ekonomik bir ayet olarak bakıldığında, kolay kazancın (zekâta verilmesi gereken ihtiyaç fazlasının verilmeyip de sermayeye katılarak kolay ve fazla kazancın) verdiği sarhoşluğu, bundan duyulan zevkin başı döndürdüğünü ve yoldan çıkmanın anlatıldığı anlaşılır.
ve ''AFV'' ifadesiyle eşitliğe dayalı kollektif bir ekonomik ve sosyal düzen önerilir.
|
afv nin ihtiyaç fazlası olduğunun delili nedir, kimleri ve varlıklarının ne kadarını kapsar, eğer öyle ise, bu ifadeyi destekleyecek/kapsamını ve ayrıntılarını açıklayan ifadeler hangi ayette/ayetlerdedir...
zengin olmak yasaklanmış mıdır/önü kesilmiş midir, kötü davranış olarak mı değerlendirilmiştir, yoksa zenginliğin kendisi değilde getirdiği imkanların kötüye kullanımı mı uygunsuz görülmüştür...
zengin olan her kimse malını paylaşmak zorunda mıdır, nasıl zengin olduğunun bir önemi var mıdır/yok mudur, paylaşmadan ve imkanlarını kötüye kullanmadan hayat sürmüş olmak hesaba katılmamış mıdır...
infak teşvik/öğüt müdür yoksa zorlama mıdır, ihtiyaç fazlasını zorla verdirtmek adil midir...
bakara 267 de ki "enfikuu min tayyibaati maa kesebtum ve mimmaa ahracnaa lekum minel ard" ifadesi neyin nesidir...