Yukarıdaki yazımdan devam:
Resullük:
Resullük, Tanrı'nın reklam ajansıdır. Bir ürün ne kadar iyi olursa olsun, halka tanıtımı yapılmazsa kimse bilmez. Bu ruhi bir konum değil, beşeri bir görev. Çünkü ruhaniyet, kutsallık ve hüküm koyma, sadece Allah'ın:
1- Resullerin ilk ortaya çıkış dönemi… "onlar peygamberler ile alay ettiler, ve onları haksız yere öldürdüler" ayeti ile anlatılıyor. Görülüyor ki, otorite kurmak bir yana, hayatları masada. Bahsedilen ayetler hariç bir güvenceleri olmaz.
2- Dinin ilk yayılma dönemi… yoksunluklar, imkansızlıklar dönemi. İlk müslüman gruplar, yiyecek yemek bulamazken, kendilerine saldıranlarla savaşmak zorunda kaldılar, ve bazıları geri çekildi. Bu zor günlerde Kuran, Muhammed'in kendi insanlarında yaşadıklarına, üzüntülerine değinir ve bahsedilen hatırlatmaları yapar.
3- İslam’ın hızla genişleme dönemi… resul aynı zamanda devlet başkanı durumuna geldi. Ama bu onun ruhani değil, beşer kimliğiydi. İkisini birbirine karıştırmadı, tam tersine, Kuran'a öncelik verebilmek için, her iki kimliğini de her yerden sildi.
Kuran'a dönersek...
- Resullük, bir beşere verilmiş bir görevdir. Doğaüstü bir yönü tanımlanmamıştır. Tam aksine Kuran, kendinden başlayarak her tür doğa üstüne (büyü, sihir, mucize vs) karşı kalın bir çizgiyle kendini korur.
- Bu görev, resullerin ölümüyle biter. Kaldı ki Resul yaşarken bile, manaya çağırmak haricinde insanlara karışmaması için uyarılır: "Biz seni onların başına bekçi olarak göndermedik", "Beni kulumla başbaşa bırak".
- Resullük görevinin ölümle biteceği, İsa üzerinden anlatılır: " İçlerinde olduğum sürece üzerlerine tanıktım. Sen beni vefat ettirince üzerlerine yalnız sen gözetleyici oldun".
- Kuran hiçbir kurumun ve kişinin, din adına konuşmasına, hüküm koymasına, başkası adına doğru ve yanlışı ayırtetmesine izin vermez. Tam tersine kendisi, buna mani olmak için gelmiş yeni bir hatırlatmadan ibarettir.
- Kuran, takipçilerine tek bir metodoji sunar: Yavaş yavaş ve üzerinde derin derin düşünerek Kuran okumak. Diğer tüm uygulamalar, peygamberin ve ondan önceki peygamberlerin mücadele etmek için görevli kılındığı uygulamalardır.
Resul'ün 3 makamı:
“Görmedin mi şu fısıldaşmaktan2 yasaklananları ki, biraz sonra, yasaklanmış oldukları şeye dönüyorlar ve günah, düşmanlık, Resul’e isyan3 konusunda fısıldaşıyorlar. Sana geldiklerinde, seni Allah'ın selamlamadığı biçimde selamlıyorlar1. Kendi içlerinde ise şöyle diyorlar: "Söylediğimiz şey yüzünden Allah bize azap etse ya!" cehennem yeter onlara. Girecekler oraya. Ne kötü dönüş yeridir o!” Mücadele 8
1- Resul’ü Allah’ın selamlamadığı biçimde selamlamak , 2- Gizli şekilde, 3- Resul’e isyanın görüntüsü.
Allah’ın Resul’e selamları:
1- Resul/nebi: Bu, atama ile verilen bir görev, elçilik.
2- Kul: Hepimiz kuluz (devlet başkanı olarak yazışmalardaki imzası: "Allah'ın Resulü ve Kulu")
3- Arkadaş: Çevresindekiler için ona "arkadaşların" diyor ve onun için cevresindekilere "arkadaşınız" diyor: "
De ki: "Size, bir tek şey öğütleyeceğim: Allah için ikişer ikişer, teker teker kalkın, sonra da iyice düşünün!" arkadaşınızda cinnetten eser yok! O, şiddetli bir azap öncesinde sizi uyaran bir kişiden başkası değil." Sebe 46