Alıntı:
galipyetkin Nickli Üyeden Alıntı
Sayın mustafabey.
Tekrar anakonu dışında bir parantezle iki yere müdahele etmek istiyorum.
a)Bakara-125'te geçen"tavaf edenler" diye çevrilmiş kelimenin Arapçası "tâifine"dir ki mânâsı Türkçede de aynı olup "tayfalar" anlamınadır. Bu "tayfa" diye ifade edilenler de Nemrut'tan ayrılırken İbrahim Peygamber ile gidenlerdir. Bunlar kuruluşu devam eden "beyt'in" tayfaları, yani hizmetkârları, beyt ehlidirler. Daha dini öğrenecekler ve öğrendikçe tayfalıktan ustalığa yavaş yavaş yükselecekler. Bu husus Bakara:128-129. ayetlerde etraflı şekilde açıklanmıştır. Bu kişiler Nuh'tan beri devam eden "Beyt-il Atiyk"i geliştirecekler ve daha sonraki bir zamanda konu edilecek Hacc'a hazır hale getirecekler. İşte "tavaf" da o zaman mevzubahs olacaktır ki Hacc:29. ayette "velyettavvefu-tavaf etsinler" diye geçer.
Hacc:26. ayette de Bakara:125'e atıfla "littaifiyne" diye tekrarlanır.
b)Bakara:127. ayette de kullanılan ifade "Beytullah" değil "El Beyt"tir
Saygılarımla.
Galip Yetkin.
|
Teşekürler düzeltme için Galip Kardeşim, yazımda belirttiğin Bakara Suresindeki ilgili kısmı düzelttim.
Beyt edilen yani geçmişten bize bırakılan miras, resullerin sunduğu değerler Kul hakkıdır. Bu bırakılan değerleri insanlar anlasın, kirlerinden temizlenip arınsın diye sunulanlardır. Burada söz yoluyla, yazı yoluyla veya sembollerle bırakılan Beyt edilmiş olanlar kimsenin özel malı değildir, insanlığın ortak malıdır. Beytten elde edilen öğretiler, kazanılan idrak, muhakeme, akıl, düşünce yollarının yine topluma sunulması hayata geçirilmesi gereklidir. Kazanç, elde edilenler toplumun ortak malıdır, kimse benimdir diye sahiplenemez.