[TEBYİN]

Bakara Suresi 34 O vakit biz meleklere, "Âdem'e secde edin" demiştik de İblis dışında tümü secde etmişti. İblis yan çizmiş, kibre sapmış ve nankörlerden olmuştu.

Halife Ömer'e mal edilenbir söz vardır;
"Bugün Allah için ne yaptın?"
Bu sözden hareketle olsa gerek, herkes ALLAH için bir şeyler yapma telaşına düşer.
Hiç düşünmez ve bilmez ki,
Bir yaratığın Yaradan için bir şey yapması nasıl nasıl mümkün olabilir?
Ve, Yaradanın yarattığı birinden kendisi için bir şey yapmasını istemesinın mantığı ne ola ki?
Muaviye ile başlayan, "HORMONEL DİN" uluları!, bütün mesailerini, kitaplarını ve sohbetlerini bu minval üzerine bina edince,
Ortalık, Allah için bir şeyler yapmak gayretiyle çırpınan "bilinçsiz" insanlardan geçilmez oldu.
Allah için yapılan Namaz, Oruç, Hac, Zekat ve akla gelen tüm ibadetler, satıcısı bol ama alıcısı olmayan bir meta gibi, 13 asırdır pazarlarda vitrinleniyor ama ne satan sattığının farkında, ne de alıcı.
Şu iyi bilinmeli ki;
Hiç kimse, Peygamberler dahi, Allah için zerre bir iyilik, yardım, yataklık edemez.
Bir kere Allah tüm iyilik ve yardımların yegane sahibidir zaten.
Allah, zerreye muhtaç değildir ki, bizim yardımımıza ihtiyaç duysun. Allah, ihtiyaç duymaz, muhtac olmaz, yenik düşmez.
Hal böyle olunca, "ALLAH İÇİN" yapıldığı iddia edilen ibadetler, eylemler, aslında yapan için, insan için, toplum içindir.
Bakara 34 bunu apaçık ortaya koymakta.
Dünya tiyatrosu sahnesinde ilk oynanan muhteşem oyunda, Allah tüm Melekut alemine, neden kendine değil de, İnsana secdelenmesini, boyun eğilmesi gerektiğini replikliyor?
Ve, insana secdelenmeyen İblis, neden kibirlenmiş, nankörlerden yazılıyor?
Belli ki, Allah şunu vermek istiyor bu evrensel bildiriyle.
"Bir Yaratıcı olarak benim kimseden bir isteğim, arzum, dileğim, talebim olamaz, eğer gerçekten bana kulluk ve yaranmak istiyorsanız, yarattıklarıma iyilik yapın, hizmet edin, onurlandırın"
Şimdi bu nazarla ibadet diye yaptığımız ritüelleri bir gözden geçirelim.

Ankebut Suresi 45 Kitap'tan sana vahyedileni oku! Salatı da ayakta tut! Çünkü Salat, çirkinliklerden ve kötülüklerden alıkoyar. Elbette ki Allah'ın zikri/Kur'an'ı daha büyüktür! Allah, neler yaptığınızı biliyor.

Salat'ın toplumdaki görevi çirkinliklerden ve kötülüklerden alıkoymakmış ki, Salat'ın ALLAH yararına değil, toplumyararına olduğu apaşikar ortada.

Bakara Suresi 183 Ey iman sahipleri! siyam/oruç sizden öncekiler üzerine yazıldığı gibi sizin üzerinize de yazılmıştır. Bu sayede korunmanız umulmaktadır.

Siyam/oruç'un görevi ise, insanların korunmasını sağlamakmış, peki insanoğlu nasıl korunur? sorusunun cevabını vermeme gerek var mı?. Zalim, Hırsız, Arsız güçlülerin şerrinden korunmayan insanlar bunun manasını en iyi bilen olsa gerek!.

Tevbe Suresi 3 Bir de Allah ve resulünden insanlara Büyük Hac günü bir duyuru var: Allah da O'nun elçisi de müşriklerden kesinlikle uzaktır. O halde, tövde ederseniz bu sizin için hayırlırdır. Yok eğer yüz çevirirseniz şunu bilin ki, siz Allah'ı acze düşüremezsiniz. Küfre saplananlara acıklı bir azabı muştula!

Hac, günümüzde yapılagelen "Turizm" şeklinden insanların ne fayda gördüğünü düşünürsek, Tevbe 3'ün kıymetini ve manasını daha iyi kavramış oluruz. Hac, "bilinçlenme, eğitim görme, yardımlaşma, paylaşma ve ortaklaşa kararlar alma" eylemine çağrının adıdır. Bu çağrıya katılan insanların "aklını kullanma, yeti sahibi olabilme, şirkten arınma" gibi bir kazanımları olacaktır ki, Hac çağrısının insan üzerindeki kazanımı da bu olmaktadır.


A'raf Suresi 156 "Bize hem bu dünyada güzellik yaz hem de ahirette. Dönüp dolaşıp sana geldik." Buyurdu ki: "Azabıma dilediğimi çarptırırım. Rahmetime gelince, o herşeyi çepeçevre kuşatmıştır. Ben onu; sakınıp korunanlara, Zekatı verenlere, ayetlerimize inananlara yazacağım."

Bu milletin başına ne geldiyse ya "mal" sevgisinden ya da "makam" sevgisinden gelmiştir. Allah, "Mülk Allah'ın" emri fermanıyla, kimsenin MÜLK üzerinde tasarruf iddiasında bulunmamasını istemektedir. Ayet çok açık ve net. Zekatı ancak, korunanlar, ayetlere iman edenler, Rahmeti hak edenler verebelir. Peki, zekat kime verilir, garibana, yoksuna, yetime ve imkanı olmayanlara..

Bütün ibadetleri alt alta sıraladığımızda ortaya şu çıkıyor.
Kim gerçek manada Allah'a kul olmak istiyorsa,
İnsana, insanlığa, kendine verilen emanetlere ihanet etmeyecek.
Kimseyi ezmeyecek, hor görmeyecek, küçük düşürücü hareketlerde bulunmayacak.
İnsanı kerimleştirecek, başının dik tutacak, onuru ve şerefini yerlere düşürmeyecek.
Kilit denen nokta insanlıktır.
İnsanın değer görmediği bir ortamda, Allah'ın değerli kılınması ritüelleri boştur, nafiledir.
Ki, Allah'ın kimsenin O'nu değerli tutmasına, kılmasına ihtiyacı yoktur.
Allah nazarında "KATMA DEĞER" addedilen her eylem, insan üzerine inşa edilen fiillerdir.
Ya insanı yaradılış çizgisinde muhafaza eder, meleklere bile secde edilecek bir konuma yükselirsin.
Ya da, bunu inkar edip İBLİS'leşirsin!.

Ayetlerle anlatılan ve önceki toplumların maruz kaldığı felaketlere bir nazar edelim.
Göreceksiniz ki, hepsi, topluma ihanet ettiği, insanlığı çürüttüğü, değerleri alt üst ettiği, garip ve yoksulları paspas ettiği için bela ve musibetlere maruz kalmışlardır.

"Bugün Allah için ne yapmalıyım" telaşına düşen insanoğlu, "Bugün İnsan için ne yaparsan, Allah için yapmış olursun" gerçeğine yaslandığında, murat ettiğin amaç hasıl olmuş olacaktır.

Evet, önceki toplumları felakete sürükleyen çürümeler günümüzde aynen vuku bulmaktadır.
Bir evde 2 aylık bir bebe sütsüzlükten ölürken, Avrupa'dan getirtilmiş mamalarla köpek ve kedi besleyen zenginlerin durumu, bir felaketin sinyalini güçlü bir şekilde aksettirmektedir.

Hasılı Kelam,
İhtiyacı olmayanlar için bir şeyler yapma telaşını bırakıp,
İhtiyaç sahiplerine kanalize olmanın, ensemizde olan felaketlere dur diyebileceği inancıyla.
İnsan olmak ve İnsan kılmanın mücadelesine tekrar girişmenin vakti geldi de geçmekte bile.