Selamun Aleyküm! Değerli Eren Erdem Kardeşim!
Alıntı:
Eren Erdem Nickli Üyeden Alıntı
KAR, KİRA, FAİZ, MÜLKİYET (Aydınlık / 5 ağustos 2012)
Kur’an-ı Kerim’in Bakara Suresi’nin 279. Ayetinde bir ifade geçer; fe’zenû bi harbin minallâhi ve resûlih arapça okunuşu bu şekilde olan bölümün Türkçesi “o taktirde bilin ki, Allah ve Resulü savaş açmıştır..”
Peki kime? “Riba yiyenlere (Bkz.Bakara 272-279 arası).”
|
Allah razı olsun. Paylaşımınızdaki yazıda "
savaş" olarak belirttiğiniz Bakara 279 da geçen "
harb" sözcüğüne dikkatleri çekmek istiyorum ki tefekkürlerimiz daha bir bereketli geçsin.
“
حربHarb” sözcüğü, lügatlerde “ نقيض السلمnakızussilm;
olumsuzluklardan uzaklığın karşıtı” diye tanımlanır. (Lisanü’lArab “ حربhrb” maddesi)
Yine lügatlerde noktalı خha (hı) harfiyle yazılan
“ خربharb” sözcüğü de “ نقيض العمرانNakızu’lUmran:
yapımının karşıtı; yıkım” olarak tanımlanır. (Lisanü’lArab “ خربhrb” mad.)
Türkçemizdeki “
harab, harabe, tahrip” sözcükleri, sözcüğün öz anlamıyla dilimize gelmiş sözcüklerdir. Demek oluyor ki bu iki sözcükte anlam yakınlığı vardır.
“
Savaş” sözcüğü, “
harb”, “
muharebe” sözcüklerinin karşılığı olarak değerlendirilmesi doğru değildir; “
harb” ve “
muharebe” sözcüklerinin asıl anlamında
ölme ve öldürme yoktur.
Kur’anda “ ح ر بharb” kökenli sözcükler on bir kez yer alır. Bunlardan:
Dört tanesi “
محرابmihrab”, ; (3/37-39, 19/11, 38/21)
Bir tanesi “
محاريبmehâriyb” ;(34/13)
Bir tanesi “
حاربhârebe”; (9/107)
Bir tanesi “
يحاربونyüharibune; (5/33)
Dört tanesi de “
حربharb” ; (2/279,5/64, 8/57, 47/4)
şeklindedir.
Bu sözcüklerin geçtiği âyetlere bakıldığı zaman, bu bozma, yakıp yıkıp harap etme işinin müşrik ve münafıklara özgü bir eylem olduğu görülecektir ki,yazınızın özeti de budur.
Burada sadece Bakara 279’da Ribacıların (emeksiz, risksiz, yatırımsız para kazananların) Allah ve Elçisi tarafından bozuma, yıkıma uğratılacağı tehdidi yer almaktadır.
Kusursuzluk sadece Allah'a mahsusdur.
Doğrusunu en iyi bilen Allah'tır.
Sevgi,saygı ve muhabbetle.
Allah'a emanet olunuz.