Kiymetli Kardesim Bart,
ne diyebilirimki, biz henüz kendimiz nefsimizi yenmeyi nefsimize hakim olmayi becerememisiz ki, kaldi baskalarina anlatmak.
Benim anladigim kadariyle, sayet bir mü'min kendini ALLAH yoluna yönelttiyse, zaten dünya malinda zevkinde gözü yoktur, görmez bunlari, aklinin ucundan gecmez, hesabini tutmaz.
Diyeceksinki bos laf karin doyurmaz, inanki cok haklisin.
Ama Allah'in göndermis oldugu Peygamberleri ( hepsine selam olsun ) bir inceleyecek olsak, ne sikintilar, yoksulluklar, hastaliklar, kitliklar vb. yasamislardir. Düsünebiliyormusun bunlar bilhassa Rabbimizin sectigi KULLAR, bu mübarek insanlar Rabbimiz tarafindan sevilen övülen kullardir, ki onlar böyle zorlu bir hayat gecirdiklerine göre bizim yasam seklimiz bir luxusdur.
Ne kitlik cektigimiz var, ne susuzluk, nede her yanimizdan irinler akan yaralarimiz. Demekki bizlerde Allah'in sevgili kullariyiz, ki bizleri yok ettigi eski kavimler gibi bir tutmuyor. Eh rahat batiyor olmali bizlere ki hayatimizdan hicte memnun olmuyoruz.
Tabiiki bugünlerdeki sartlar altinda halen memnun degiliz, cünkü herzaman daha fazlaya ihtiyac duyuyoruz, gercekten ihtiyacimiz var mi orasi bir baska mesele.
Derdi olmayan kendine dert yaratiyor, üzüntüsü olmayan bos yere üzülecek bir cok seyler buluyor. Rahat bize batiyor. Bir lokma ekmek bir bardak icecek sikintisi cekenler ekmek ve su bulduklarinda bizden daha mutlu oluyorlar.
Bir hanif olarak yüzümüzü Allah'a cevirmemiz yeterli gelmiyor. Tüm kalbimizle ruhumuzla benligimizle kendimizi Rabbimize cevirmemiz lazim. Yoksa kaldir basini göge bak, Rabbime yüzümü cevirdim bir hanif olarak, oldumu?
Tüm ictenlikle rahat ve huzur dolu nice anlar dilerim sana.
|