Gökyüzünde sessiz yıldızların çığlığı var
Duyabilene bir başka gelir o sessiz çığlıklar!
Sözler sessiz,
Gözler Sensiz.
Bir ben kalmışım Ben’imin tam orta yerinde.
Gönüller sensiz.
Diller sessiz…
Yalnızlık mahkumu olmuşuz hepimiz,
Sensizliğe zorla mahkum ettirmişiz kendimizi,
Koca bir bina dikmişiz,
Taa gökyüzüne uzanan.
Eller arşa yükselmiş!
Fakat!
Gönüller sensiz!
Gözler sensiz!
Bir ben kalmışım Ben’imin tam orta yerinde,
Gönülle kardeş olmuşum,
Gönül sana aç!
Susuzluğu sensizlik!
Derdi SEN, Dermanı SEN!
Birtek SEN’sin bu hastalığın çaresi…
Sen..
SEN bensin, Ben ise SENden
Tüm çırpınışlar boş,
Heryerde ve her şeyde olan sadece SEN!
Senden ırak sandı o,
Alemleri ve Kaf ile Nün’u,
KÜN sözünün işi bu olsa gerek.
Bana SEN lazımsın!
Ne köşk ne huri gerek!
Bana SEN lazımsın!
SEN