Alıntı:
|
Ta Ha 124–126: Kim Benim anılmamdan [beni anmaktan] yüz çevirirse hiç şüphesiz onun için zor, sıkıcı bir geçim vardır. Kıyamet günü de onu kör olarak haşrederiz. O der ki: “Rabbim, ben gören biri olduğum hâlde beni neden kör olarak haşrettin?” (Allah) Der ki: “Bu böyledir, ayetlerimiz sana geldiğinde sen onları terk etmiştin; bu gün de aynı şekilde sen terk ediliyorsun.”
|
Kuranda bu ve bunun gibi başka ayetlerede rastladım, ama hepsinden şu mana çıkıyor, onu anmaktan yüz çevirirsek yada ona nankörlük yaparsak geçimimiz zor oluyor yani dünyada rahatca geçinemiyoruz.
Olaya çift taraflı bakacağım
1-Eğer dünyada geçimimiz de sıkıntı varsa demekki Allahı anmadık yada yanlış yoldayız
2-eğer Allahı anarsak aza bile kanaat edeceğimizden geçimimiz bolmuş gibi olur.
Yani bu dünyada yaşadığımız sıkıntıların temelinde acaba Allahı gereği gibi zikredememiz mi yatıyor?