Uyku
UYKU
Uyur olduk kabrimizde, sanırız ki biz diriyiz,
Rahman sözün vahy’eyledi, biliriz alem piriyiz,
Uyanıncı anlar kişi, toprak ile taş yariyiz
Açan da gözü seyreyle, kimler kaldı, kimler gitti.
Sanma sakın alem senin, varlık libasına yerin,
Bir Hak davasıdır iş ki, bu yol hem ince hem derin,
Bir farz ise varı vermek, yok görünce hemen verin,
Sultan Süleyman’da geldi, Nice İbrahimler gitti,
Dir sanırdık, uyur kaldık, vardık bir ruya’ya daldık,
Durduk özümüzü bildik, Kabr ile avunur olduk,
Alemlerimizi sardık, güneş olduk gece yardık,
Canan OL dedi geldi CAN, BİL dedi ol Can’da gitti
Eren daldı Mana için, varın gönlünüzü açın,
Ol aşkı Canlara saçın, varın hak şaraptan için,
Kişi kendin bilmez ise, Hak neylesin onu Niçin?
Vardı aleme büründü, Kal dedi Eren’de gitti.
|