[Muhabbetci]

Dünler geçti, hiç birşey değişmeyecek.
Geleceğim ise zaten meçhul,
An bu andır!
An içinde yaşamak gerek sanırım.
Oysa anı yaşamak için geçmisten ders almak gerek,
ders alınca anı kaybediyorum,
anı yaşamaya kalksam, geleceğime kaygılanıyorum,
kaygılandığım an geçmişe hayıflanıyorum...
Nerdeyim ben?
Kendime bir hayal kurmuş, avutup durmaktayım egomu.
Oysa herkes bana seslenmekte ha bire,
'Uyan! bu alem boş' diye.
Yok, yok...
Geleceği de gecmişi de, anı da alıp bir çuvala bağlayıp,
denizin ta ortasına atmak gerek...
Yoksa gelmiş geçmiş ne varsa,
yük diye belimde taşınacağa benziyor.

Yalnız korkarım,
o çuvalın içinde denizin ortasına yuvarlanan,
kendim olayım....


Mustafa Çelebi