Arafat arifliği çagristiriyor, FARKINDALIK,
itiraf.
cennet halkinin yüzlerinde sevincin isiltisini FARKEDERSiN -Ta’rifu fî vucûhihim nadraten naîm. (83:24)
Cehennem halki ise günahlarini iTiRAF ederler -Fa’tarefû bi zenbihim. (67:11)
"Arafat vakfesi"nde insan, özbenliginin ayirdina varip
geçmis günahlarini
itiraf ediyor
ve o günah isleri bir daha yapmayacagina Rabbine söz veriyor.
Tövbe bu.
Dua için
hepimiz ayaga kalktik.
Önümüze geçen rehber "Rabbimiz!" dedi.
Biz
Amiiin!
"Günahlarimizi bagisla. Pismaniz."
Amiiin!
Herkesin günahi kendinedir ya...
benim aklimda kendi günahlarim.
Rehberimiz "Bagisla Rabbim!" diye yakardikça
ben de "Amiiiin!" dedim. Cigerlerimi yirtarcasina.
Rabbim! Biz beseriz, sasariz. Bagisla bizi!
Amiiin!
Insanlari arkadan çekistirdik.
Baskasinin malini izinsiz aldik.
Yalan söyledik.
Gönül kirdik.
Bagisla!
Amiiiiiiin!
Söz verdik tutmadik,
cimri olduk,
büyüklük tasladik,
CANI ÇIKIKLIK ettik.
Bagisla!
Amiiin!
Nerdeyse 45 dakika sürdü.
"Amin"le birlikte
içimizden
her halde şöyle diyorduk:
Bi daha yapmiycam.
Valla billa iyi bi Müslüman olucam. Yeter ki Sen simdi bagisla beni.
Haccim kabul olsun, anamdan yeni dogmus gibi arinayim.
*
Müzdelife’ye hareket etmek üzere
gün batiminda otobuslara saldirdik.
Birbirimizi çalimlayip etkisiz hale getirerek.
Otobuslar sayica ne kadar çok olursa olsun
o CANI ÇIKIKLIGA elbet yetisemezdi.
Yetisemediler.
Bi akrabam müftüdür.
Der ki:
Türkiye’de seytanin erleri var,
hacda generalleri.
Seytanin generalleri dört bi yanimizda, canimiz burnumuzda
otobus bekliyoruz…
Ama öyle zor ki.
Ya aksam namazinin vakti geçerse!
Ya burda kalirsam!
Şu beni sollayan adamin
simdi girtlagina sarilcam!
Neyse…
namaz vakti geçmeden Müzdelife’ye uklastik.
Zaten aksamla yatsi cem-i tehir ediliyor; öyle kildik.
Namazin vakti geçer diye bisey yok.
Mina'daki seytana atmak üzere
Müzdelife'de nohut büyüklügünde taslar topladik.
Kimimiz çadirlarda, kimimiz açikta dinlendik.
http://nativepakistan.com/wp-content...s-of-Mecca.jpg
Kurân’da Müzdelife
meş’aril harâm diye geçiyor,
saygın bilinç yeri (?)
"Arafat’tan akin ettiginizde Meş’aril Harâm’da Allah’i anin.
O nasıl sizi yola ilettiyse siz de O’nu anin.
Siz ondan önce yanlis yoldaydiniz." (2:198)
Belli ki
Arafat’ta arinip bilinçlenen mümin,
bunu sağlayan Rabbine
Mes’aril Harâm’da şükredecek.