Genç bir cift, yeni bir mahalledeki yeni evlerine taşınmışlar. Sabah kahvaltı ya...parlarken, komşu da camaşırları asıyormuş. Kadın kocasına ' Bak, camaşırları yeterince temiz değil, camaşır yıkamayı bilmiyor, belki de dogğru sabunu kullanmıyor.' demiş. Kocası ona bakmış, hiçbir şey sylememiş, kahvaltısına devam etmiş.
Kadın, komşusunun camaşır astığını gördüğü her sabah aynı yorumu yapmaya devam etmiş.
Bir ay kadar sonra, bir sabah, komşusunun camaşırlarının tertemiz olduğunu gören kadın çok şaşırmış 'Bak' demiş kocasına ' Çamaşır yıkamayı oğrendi sonunda, merak ediyorum, kim öğretti acaba ?'
'Ben bu sabah biraz erken kalkıp penceremizi sildim' diye cevap vermiş kocası.
Hayatta da böyle değil midir ?
Baskalarını izlerken görduklerimiz, baktığımiz pencerenin ne kadar temiz olduguna baglidir. Birini elestirmeden ve hemen yargılamadan önce zihin durumumuza bakmak ve 'iyi' olanı görmeye hazır olup olmadığımızı farketmek güzel bir fikir olabilir ...
Pencerelerimizi temiz tutabilmek dileğiyle..
__________________
Kimse kimsenin yargıcı değil, olmamalı da zaten..Herkes kendi üzerinde gözetmen ve yargıç olsun..Kendimizi rahatsız edelim, dünyamız değişsin...Belki o zaman huzuru bulmuş benliğimiz başkalarına kendiliğinden ışık saçar../Elif.
|