[Anonymous]

aşık74 Nickli Üyeden Alıntı

Selamlar...

Haluk abi ; şu kısım benim kafama takıldı...

Fetih 29:…. Sen onları, Allah'ın fazlından ve bir hoşnutluk isteyerek rükû edenler, secde edenler olarak görürsün. Onların secde izinden [Allah'a teslimiyetlerinden] nişanları, yüzlerindedir [tüm varlıklarındadır]…..

Yukarıdaki ayet de konuya açıklık getiriyor. İman eden müminleri sen rükû ve secde edenler olarak görürsün diyor. Onların secde izinden bahsediyor Allah. Peki, secde ettiğimizde nerede iz kalabilir? Tabiî ki alnımızda, çünkü yalnız orası yere değiyor. Fakat meali çeviren yazar nedense secde izi konusuna açıklık getirmek için, Allaha teslimiyetlerinden açıklamasını yapmış. Hâlbuki Allah açıklamayı netleştirircesine, bu izin yüzlerinde olduğunu, söylediği ve açıklık getirdiği halde, yine yazar bu kelimeye de bir başka anlam verip, tüm varlıklarındadır demiş. Bu parantez içindeki anlamlara baktığımızda ayetin akışını bozduğunu, anlam bütünlüğünden saptırdığını görüyoruz. Allah her şeyi açık ve net söylerim dediği halde, açık olan sözlerin, anlam saptırıldığı anlaşılıyor. Ayette açıkça Allah için secde edenlerin izleri yüzlerindedir diyor. Bu cümle çok açık değil mi sizce? Bu cümlenin parantez içinde açıklamaya ihtiyacımı var?


Ben bir belgeselde seyretmiştim. Uzak doğu kökenli bir gurubun din'i ritüellerini anlatan bir belgeseldi.
Kişiler sürekli secde hareketi yapıyorlardı ! Hatta şu yorum yapıldı. En çok secdeyi yapmak demek ! Tanrilarını daha çok sevindirmek demekmiş !

Artı, yahudi ve hristiyanlarında şimdiki gibi yapılan bir namaz ritüel leri var,dolayısıyla secde de yapıyorlar !

O zaman bunların alınlarındaki iz daha fazla olur bence

Sanki kuran'da bildirilen secde, bizim bildiğimiz yere başımızı koyarak yapılan secde değil gibi geliyor bana...

Cehaletimi hoş görün , bir şey öğretmek değil , kafamdaki soru işaretlerini yanıtlamak ve öğrenmek için yazıyorum ..

sevgiler.. selamlar....

Selam sevgili kardeşim;

"Onların secde izinden bahsediyor Allah." demişsiniz fakat ayetin tamamı şu şekildedir:

Muhammed, Allah'ın peygamberidir. Onun beraberindekiler ise, kafirlere karşı çok çetin, kendi aralarında son derece merhametlidirler. Onları cemaatle rükü ve secde ederek, Allah'ın lütfunu ve hoşnutluğunu dilerken görürsün. Nişanları yüzlerindedir secde eserinden. Bu onların Tevrat'taki misalleri. İncil'deki misalleri ise, kendileriyle kafirleri öfkelendirmesi için, filizini çıkarmış, onu güçlendirmiş sonra kalınlaşıp sapı üzerine dimdik doğrulmuş, çiftçilerin hoşuna giden bir ekin gibidir. Onlardan iman edip de iyi iyi işler yapanlara Allah hem bir bağışlama vaad buyurdu hem de büyük bir mükafat.

Mavi ve yeşil yazılar, Kırmızı olan kısmın yani peygamberimiz ve BERABERİNDEKİLERİN Tevrat ve İncildeki FARKLI ÖRNEKLEMELERİDİR. Bu ayetler Yahudi ve Hristiyanlara birer sinyaldir diye düşünüyorum.


Mavi olan kısımı tekrar inceleyelim. Bu kısımla ilgili bilgiyi İncilde aradığımızda şununla karşılaşıyoruz:

Tohum benzetmesi (Mat.13:1-9; Luk.8:4-8)
Mar 4:1 İsa göl kıyısında halka yine ders vermeye başladı. Çevresinde öyle büyük bir kalabalık toplandı ki, kendisi göldeki bir kayığa binip oturdu. Bütün kalabalık göl kıyısında, karada duruyordu.
Mar 4:2-3 İsa onlara benzetmelerle birçok şey öğretiyordu. Öğretirken, «Şunu dinleyin» dedi. «Ekincinin biri tohum ekmeye çıkmış.
Mar 4:4 Ektiği tohumlardan kimi yol kenarına düşmüş. Kuşlar gelip bunları yemiş.
Mar 4:5 Kimi, toprağı az olan kayalık yere düşmüş. Toprak derin olmadığından hemen filizlenmişler.
Mar 4:6 Ne var ki, güneş doğunca kavrulmuşlar ve kök salamadıkları için kuruyup gitmişler.
Mar 4:7 Kimi, dikenler arasına düşmüş. Dikenler büyümüş, filizleri boğmuş ve filizler ürün verememiş.
Mar 4:8 Kimi ise iyi toprağa düşmüş, büyüyüp çoğalmış, ürün vermiş. Bazısı otuz, bazısı altmış, bazısı da yüz kat ürün vermiş.»
Mar 4:9 Sonra İsa şunu ekledi: «İşitecek kulağı olan işitsin!»
Benzetmelerin amacı (Mat.13:10-17; Luk.8:9-10)
Mar 4:10 Onikilerle diğer izleyicileri İsa'yla yalnız kalınca, kendisinden benzetmelerin anlamını sordular.
Mar 4:11 O da onlara şöyle dedi: «Tanrı'nın Egemenliğinin sırrı sizlere açıklandı, ama dışarıda olanlara her şey benzetmelerle anlatılır.
Mar 4:12 Öyle ki, `Bakıp bakıp görmesinler, duyup duyup anlamasınlar da, dönüp bağışlanmasınlar.'»
Tohum benzetmesi açıklanıyor (Mat.13:18-23; Luk.8:11-15)
Mar 4:13 İsa sonra onlara, «Siz bu benzetmeyi anlamıyor musunuz?» dedi. «Öyleyse bütün diğer benzetmeleri nasıl anlayacaksınız?
Mar 4:14 Ekincinin ektiği, Tanrı sözüdür.
Mar 4:15 Bazı insanlar sözün ekildiği yerde yol kenarına düşen tohumlara benzer. Bunlar sözü işitir işitmez, Şeytan gelir, yüreklerine ekilen sözü alır götürür.
Mar 4:16-17 Kayalık yerlere ekilenler ise, işittikleri sözü hemen sevinçle kabul eden, ama kök salamadıkları için ancak bir süre dayanan kişilerdir. Böyleleri Tanrı sözünden ötürü sıkıntı ya da zulme uğrayınca hemen sendeleyip düşerler.
Mar 4:18-19 Yine bazıları dikenler arasında ekilen tohumlara benzerler. Bunlar sözü işitirler, ama dünyasal kaygılar, zenginliğin aldatıcılığı ve daha başka hevesler araya girip sözü boğar ve ürün vermesini engeller.
Mar 4:20 İyi toprağa ekilenler ise, sözü işiten, onu benimseyen, kimi otuz, kimi altmış, kimi de yüz kat ürün veren kişilerdir.»

Kısacası mavi olan bölüm incildeki bu tohum benzetmesine işaret ediyor. Dolayısıyla Fetih suresindeki yeşil olarak yazdığım kısım ile ilgili benzer bir bilgi de Tevratta olabilir. Tevratı bütünüyle okuma fırsatım olmadığı için bilemeyeceğim.

Detaylı bilgi için alttaki videoyu izlemenizi öneririm.


Yararlandığım Kaynak (Video):
http://www.facebook.com/video/video....20523024630467


Selamlar.