[Anonymous]

Sevgili Ebu Maruf kardeşim;

İnan Rabbimize hem senin hem kendim için dua ederek bu konu üzerine düşündüm. Başka bir yerde "son kez açıkladığımı" söylemiştim ama tekrar bir iki satır farklı bir şekilde örnek vererek anlatmayı denemek istiyorum.

ARAÇLAR elbette ki vardır.
Fakat gerçek şu ki ARAÇLAR ile ŞİRK arasında ince bir çizgi vardır.

Öncelikle şirkin tanımını eksik bildiğinizi düşünüyorum.
Şirk yalnızca çok Tanrılı sistem anlamına gelmez. Allaha yaklaştırdığı iddia edilen nesne, varlık veya kişilerle de ŞİRK olur. Peygamberimiz zamanındaki şirk bu şekilde bir şirktir. Yani ALLAHA YAKIN OLDUĞU DÜŞÜNÜLEN VARLIKLARI Allaha yaklaşmak için ARACI KILMAK. Onlar da Allahı bilen bir kavimdi ve onlara göre de Allahın kudretinin üstüne bir kudret yoktu. Onlara göre de YARATICI Allah idi. Ama onlar Kuran'da hep müşrik diye geçiyor. Birini Allah ile arana aracı kıldıktan sonra yani basamak şeklinde Allah ile arana onu koyduktan sonra ağzınla ilah desen ne, demesen ne. Kuran'da peygamber duaları var. Onlar neden hep Allah'a yönelik hiç düşündün mü? Hiç Cebraile yönelik bir soru, dua vb. gördün mü?





Sana konuyu basitleştirmek için 2 tane örnek vermek istiyorum. İnşallah düşündüklerimi böyle daha doğru aktarabilirim.

Abdullah isimli bir insanı Allaha yakın olarak gördüğünüz TAKVA SAHİBİ bir alim olarak düşünün. Öyle biri varmış diye düşünelim. Çünkü kimin hidayette olduğunu Rabbimden başkası bilemez. Yani takva sahibi de bunu bilemez.

Şimdi Abdullah'a gidip deseniz ki:
"Hocam, ben TAKVA SAHİBİ olmak istiyorum."

Müslüman alim takva sahibi olmayı nereden öğrenmiştir?
Abdullah şunu yapar: Kuran'ı açar. Takva sahibi olmayı yani Allah'a yaklaşmayı sağlayan amelleri bulur listeler ve der ki "Allaha yakın olmak için Allah'ın rızasını kazanman ve takvalı olman lazım. Bunun için Allahın rızasını gözeterek şu amelleri yapacaksın" diye elinize listeyi verebilir. Çünkü Kuran'da net bir şekilde yazıyor bunlar. Kuranda açık bir netlikle deniyor ki, "Allaha ulaşmanın yolu takvadır. Takvaya da şu amellerle ulaşılır." Müslüman bir alimin de size söyleyeceği budur.

Siz alimin size ÖĞRETTİĞİ bu amelleri yaptınız ve Rabbimin hoşnutluğunu kazandınız yani takva sahibi oldunuz diyelim.

Sorular:
A- Siz Abdullah hoca aracılığı ile mi takva sahibi oldunuz?
B- Siz Kuran aracılığı ile mi takva sahibi oldunuz? (Abdullah hoca orayı kaynak almıştı)
C- Kuran'ı getiren peygamberimiz aracılığı ile mi takva sahibi oldunuz?
D- Siz yaptığınız ameller nedeni ile mi takva sahibi oldunuz?

Eğer bunları tek olarak düşünüp de seçim yaparsak yanılgıya düşeriz. Hepsi birbirine bağlıdır ama sonuç olarak iş AMELLERE BAĞLANIR. Eğer en sondaki amel olmazsaydı ilk üçünün VAROLUŞUNUN size bir faydası olmazdı.

Yani sizi takva sahibi yapan, Abdullah hocanın kendi şahsını ilgilendiren takvası veya Allaha yakınlığı (torpil) değildir. Sizi takva sahibi yapan Kuran'ın kutsal bir kitap olması da değildir. Sizi takva sahibi yapan EN NİHAYETİNDE Allahın rızasını gözeterek sağlam bir itikatla DOĞRU KİŞİ VE KAYNAKLARDAN öğrenerek yaptığınız doğru amellerdir.








ikinci örneğim de bir soru şeklinde olacak.

Soru:
Kuran insanı takva sahibi yapabilir mi?

Siz bu sorunun yanıtını tekmiş gibi görüyorsunuz. Halbuki bu soruya duruma göre HAYIR' da denebilir EVET de denebilir.

ŞİRK bu sorunun yorumlanmasında yani NASIL'ında GİZLİDİR.


Önce EVET'i açıklayayım.

Kuran insanı takva sahibi yapabilir mi?
Evet, Kuran insanı takva sahibi yapabilir.

1) Yukarıda bahsettiğim gibi içindeki takva yollarını anlatan ayetler okunur anlanır samimi şekilde UYGULANIR ve Allahın yakınlığı umulur. Rabbimin vaadi HAKTIR.

2) Yukarıda bahsettiğim gibi içindeki takva yollarını anlatan ayetler okunur anlanır ve bilmeyen insanların Allaha yaklaşma yollarının öğrenmesi sağlanır. Allah rızası için insanlara Kuran'dan öğrendiklerini öğretmek de takva yolunda bir adımdır.






Şimdi HAYIR'ı açıklayayım.

Kuran insanı takva sahibi yapabilir mi?
Hayır yapamaz.

1) Kuran'ın kendisini bir nesne olarak düşünürseniz ve soruyu buna göre sormuşsanız Kuran dediğimiz matbaada basılmış sayfaları ve yazıları bulunan o kitap sizi takva sahibi yapamaz. Eğer o kitabın NESNELLİĞİNE saygı duyuyorsanız, Cilt kapağına, sayfalarına, kağıt kalitesine, yazılarına bakarak "hey mübarek Allahım ne güzel yaratmışsın/vahyetmişsin, bari üç sefer öpeyim de başıma koyayım saygımı göstereyim. Hatta bunun ufak bir versiyonunu alayım boynuma asayım. Rabbim SIRF bu mübarek NESNEYİ taşıdığım için beni korur ve/veya takvaya ulaştırır" derseniz yanlış yoldasınızdır. Bu Kuran'ı putlaştırmak olurdu. Dolayısıyla bu inanç insanı takvaya değil şirke götürebilir.

2) Kuran'da takva geçen ayetlerden bir liste çıkarıp ebced hesabı ile hesap yapıp (atıyorum 237 buldunuz). Eğer derseniz "Her gün bu ayetleri 237 kez okursam anlamını bilip bilmeme veya ayetlerde yazan amelleri yapmama falan gerek yok. Bu okuyuşumun mistik gücü beni takvaya ulaştırır" derseniz Allahın ameller ile ilgili mesajını hiçe saymış ve takvaya ulaşmayı sihir/büyü tarzında şeytani bir yönteme bağlamış olursunuz. Zaten farkında olmadan okuyuşa bir mistik güç varsayıyor ve o MİSTİK GÜCÜ aracı kılmış oluyorsunuz. Bu davranış da insanı büyük yanlışa götürür. Bu yöntemin ASLA takvaya götürmeyeceğini ama takvalı olduğunuza herkesten çok emin olacağınız konusunda garanti veririm.


Sonuç olarak Kul ile Allah arasında herhangi bir NESNE veya VARLIK aracı olamaz. Amacınız takva=Allaha yakınlaşmak ise Kurana yönelin. Orada Allaha yaklaşmanın yolları net şekilde yazıyor kardeşim. Takvaya ne rabıta götürür ne zikir ayinleri ne de peygamberin sakalı gibi NESNELER ne de KİŞİLER. Bunların hepsi, doğru yolu arayan Müslümanlar için şeytanın göz boyayıcı tuzaklarıdır.

Takvaya yalnızca siz sağlam itikadınızla, çabanızla ve bu yoldaki Kuran'dan öğreneceğiniz amellerinizle ulaşabilirsiniz.

Allah hepimizi doğru yoluna iletsin.