Dün akşam annemle başımdan geçen bir diyaloğu anlatmak istiyorum...
-oğlum yollarına dön oğlum medet iste şeyhden vaso... viso...
*Ana sana bi soru
-sor oy oğlum benim yollarına dön oy şeytan nefs seni kandırdı oyyyy v.s.
*Allah mı bir insanı doğru yola koyar yoksa şeyhin mi?
-Allah koyar tabi oğlum ama şeyy.. şeyyhte o yola yardımcı
*Allah yetersiz mi?
-yok oğlum o nasıl soru ALlah herşeye yetrki ama şeyh arada yaklaştırıyor
*Allah mı kendisine daha iyi yaklaştırır yoksa şeyh mi?
-ALlah yaklaştırır ama yanlış yollara saparsın nefs kandırır
*Ana, ALlah mı yanlış yoldan en iyi kurtarırı yoksa şeyhinmi?
-Allah kurtarır ama şeyh olmazsa... (bi süre sessizlik) şeyh Allaha senin durumunu sunuyor ki nasıl bilcek
*Ana Allah kullarının herşeyine vakıf değil mi? görmüyor mu?
-görüyor amaaaaa,, o yol gösterici değil mi? insanın yol göstericiye rehbere mürşide ihtiyacı var(çarpıtılmış bir ayetten alıntı)
*Ana, ALlah mı daha iyi yol gösterir yoksa şeyhin mi?
-Ne halin varsa gör oğlum! öyle deiyorum yok böyle diyorum yok...
***
Bu böyle bir kısır döngü...
Şu riske bak yaaaaa.; her günah affedilebilir (yalız ALlah dilerse) ama şirk asla. Kumar desen risk çok büyük.
|