Genç bir adam, ülkenin uzak bir şehrinde yaşayan bir bilgeyi ziyaret etmek
ister.... Uzun süren yolculuktan sonra şehre varır. Bilgenin evine misafir
olur. Evde hiç bir lüks eşya yoktur. Sadece kitaplar ve oturmak için de
minderler vardır. Evdeki tek mobilya, okumak için ayrılmış küçük bir
sehpa ve bir eski iskemledir.
"Sizin hiç mobilyanız yok mu?" diye sorar genç adam hayretle.
"Peki seninkiler nerde?" diye karşılık verir bilge.
"Benimkiler mi?" der genç adam. Şaşırmıştır. "Ben yolcuyum, biliyorsunuz"
"Ben de öyle!" der bilge...
__________________
Kimse kimsenin yargıcı değil, olmamalı da zaten..Herkes kendi üzerinde gözetmen ve yargıç olsun..Kendimizi rahatsız edelim, dünyamız değişsin...Belki o zaman huzuru bulmuş benliğimiz başkalarına kendiliğinden ışık saçar../Elif.
|