Sayın Bartsimpson.
Biraz ukalalık yapacağım. Katlanır mısınız?
'Derli toplu bir bilgiye ulaşmak için isterseniz, bilgisayarınızdan ''İşte Kur'an'' sitesine girerseniz oradan ''makaleler'' kısmında ''Salât'' kelimesine ve bu kelimenin bilgi yönünden çevresinin bereketine erişebilirsiniz.
''Salat'' bir yönü ile karşındakine yardım, dolayısı ile karşılıklı yardımlaşmadır. Bu yardımın ne kadar olduğu Nahl-71/Mu'minun-4'de anlatılmış olup, bunun bir kerelik olmadığı,devamlı olduğu ve yardıma ihtiyacı olana hangi kerteye kadar yardım/infak yapılacağı ve orada tutulacağı Nahl-71/Mu'minun-5. ayeti ile izah edilmiş olduğu görülecektir. Şu halde ''Bakara-219/2 + Mu'minun-4/5 + Nahl-71'' ayetlerinin sentezi salat'ın ekonomik ve sosyal yönden özüdür.
Salat'ın ekonomik ve sosyal yönden de amacına ulaşabilmesi için de Kur'an bize ''salatı ikâme'' edin; yaşamın tümüne devamlı uygulayın demekte ve bunun için de bize İbrahim Peygamber üzerinden o günün ''beyt'' bu günün ''devlet'' dediğimiz, dayanışmalı ekonomik ve sosyal birliği, toplumsal yaşamı, kollektivizmi önermektedir.
Şimdi ''beyt'in çevresinin bereketsiz/bekkede/çorak/verimsiz'' olması ile ''çevresinin bereketli/verimli olması''nın izahı gerekmektedir.
Çevre bereketli olduğu zaman ihtiyaçlarınız için onları gidip bol bol toplarsınız, satın alırsınız, teşvik edip bolluk yaratıp ucuza kapatır, sermayeye kârı da katarak kat kat ribayı yer, emek sarfetmeden, malı bir yerden başka bir yere naklederek ''kolay para'' kazanabilirsiniz. Ya da dağıtımını yapmaz kendinizde toplar, kenz yapıp başkalarını mahrum bırakırsınız. Bu Bakara-219/1'de ''kumar ve içki'' diye anlatılan yoldur; kapitalizmdir, sömürü yoludur.
Çevre bekkede, çörak ve kurak, bereketsiz ve vermsiz olduğu zaman ise ihtiyaçlar içeriden üretilir, yani emeğiniz karşılığıdır; kendi emeğinizle üretir öyle elde edersiniz. Şu halde bereketi, zenginliği üreten emektir. Bu da beyt içinde elbirliği ile yapıldığından kollektivist bir sosyal ve ekonomik bir hayatın izahıdır. İhtiyacı karşılamayı amaçlayıp, basit bir ifade ile malı yığıp da bayatlatmaya, çürütmeye karşı, başkasının aleyhine zenginleşmeye karşı, fitneye karşı bir sistemdir. Fazlayı üretip de diğer kişilerin üretme hakkına tecavüz etmeyi önler. Fazla üretilmiş ise bu fazlaya ''nafile'' denir; ihtiyaç fazlası bu üretim başkasına gitmesi gereken hakkın tecavüzüdür; dolayısı ile başkalarının hakkını haksız olarak ele geçirmedir: ihtiyaç sahiplerine iade edilmelidir. Bu zekattır. Verilmediği zaman zimmet oluşturur, kul hakkıdır ve Maide-38'e tabidir.
İslam beyt yani havra-manastır-mescid diye adlandırılan toplumlar biçimlerinde gizli, gözlerden uzak kapalı ve ufak topluluklar olarak (Sumela manastırları, Kapadokya yeraltı şehirleri şeklinde yaşayamazdı. Medine gibi geniş toplumsal yaşama geçmeli idi. İşte ihtiyaç karşılama veya ihtiyaca göre ekonomiye uygun olarak kapitalistler veya serbest ticaret yapanlar da ''Bakara:219/2deki avfe ve Nahl:71/Mu'minun-4,5'' prensiplerine uymaları şartıyla islam yaşamına kabul edilmişlerdir. Bu da ''zekatı ita'' emridir.
Namaz'a gelince; eğer Arapça biliyorsanız. lügattan '' maz kelimesini araştırın. Karşılığı olarak kapitalisti bulursunuz. ''na'' ektir ve olumsuzluk anlatır; ''anti'' manâsında bir ektir.Kelime birleşik olarak ''namaz''dır ve kaspitalist olmayan demektir. Namaz hakkında ki görüşlerim için şunlara bakınız:
http://www.hanifler.com/showthread.php?t=1037&page=19
Bir yazınızda ''vakıf''tan bahsetmiştiniz. ''Bakara:219/2-Nahl:71/Mu'minun-4,5'' karşısında, ne...? ve nasıl vakfedilecektir? Vakıf malı kaçırılmış mal, hırsızlık malı/zimmet değil midir. Ayrıca vakıf imtiyaz tanımak değil midir, hele bir de icareteynli ise?
Saygılarımla.
Galip Yetkin.