üç kısa hikaye

[dost1]

ÜÇ KISA HİKAYE

Tavuk, çayırda otlayan ineğe gitmiş:

“Merhaba inek hanım!”


İnek, tavuğun kendisine, merhaba demesini yadırgamış: “Hayrola?”
“Size, ortaklık teklif etsem, ne dersiniz?”
İnek, ne kadar inek olsa da, bir işi reddedecek kadar inek olmadığından, inekleşmemiş:
“Söyle bakalım, ne iş bu?”
“Sizinle sucuklu yumurta yapalım, insanlar sucuklu yumurtaya bayılır!”
İneğin aklı yatmış, tavuk ortaklık şartlarını sıralamış:
“Bana münasip bir yerde folluk gösterin, gidip yumurtalarımı folluğa doldurayım!”
Birkaç gün sonra, tavuk, bir küfe yumurtayla çıkagelmiş, inek memnun, yalnız tavuğun yanındaki eli bıçaklı adamı gözü tutmamış:
“Ortak, bu adam kim?
“Kasap, sucuklu yumurta için… Sizi kesecek, sucuk yapacak, benim de yumurtalarım var, ortaklık tamam!”
İnek ayılır gibi olmuş:
“Bu ortaklık benim canıma mal olacak galiba!”
“Maalesef inek hazretleri, amacımız, ins anlara bol, lezzetli ve şişmanlatmayan sucuklu yumurta yedirmek, değil mi? Hadi, lütfen kendinizi sayın kasaba teslim ediniz!”
Şimdi buna, kalkınmış ülkelerle, kalkınmamış ülkeler arasında,
ekonomik işbirliği anlaşması diyebilir misiniz?
* * *

“Cambaz”ın değişik anlamı vardır, at üstünde, tel üstünde gösteri yapanlara da cambaz denir, özellikle hayvan pazarlarındaki pazarlıkçılara da cambaz, denir.

Cambazın biri, eşeği yularından çekip gelmiş, bir başka cambaz yanaşmış:

“Kaça bu eşek?”

“Bin lira!”

“Aldım gitti, ver elini helalleşelim!”

Birkaç kişi alıcının kulağına fısıldamış:

“Yahu görmüyor musun, bu eşek topal; onun için ucuza verdi!”

“O eşek topal değil, tırnağının arasına taş kaçmış, topal sanıp ucuza elden çıkarmaya bakıyor!”

Eşeği satana koşmuşlar:

“Yahu bu topal değilmiş, tırnağına taş kaçmış!”

Satıcı gülmüş:

“Eşek topal olmasına topal da, öyle sansınlar diye taşı tırnağına ben
koydum!”

Alıcıya koşmuşlar:

“Yahu bu eşek gerçekten topalmış, taşı o koymuş. Seni de kandırdı, parayı aldı!”

Alıcı dövünmeğe başlamış:

“Vay namussuz; eğer verdiğim para sahte olmasaydı, beni kazıklayacaktı!”

Bunun adına serbest piyasa da “alışveriş” diyorlar mı?

* * *

Aslan, eşek ve tilki ava çıkmışlar; bir geyiği vurup gelmişler. Aslan emretmiş:

“Şunu pay edin!”

Eşek avı üç eşit parçaya bölmüş, herkesin payını vermiş; ama aslan beğenmemiş:

“Hani benim aslan payım!”

Eşek, eşekliğinden olacak anlamamış:

“Ne demek aslan payı!”

Aslan bir pençede eşeği parçalamış, sonra, tilkiye dönmüş:

“Hadi, sen pay et!”

“Efendim sizin olduğunuz yerde pay etmek ne demek? Hepsi sizin, buyurun afiyetle yiyin!”

Aslan hayretle sormuş:

“Sen bunu kimden öğrendin?”

Tilki cansız yatan eşeği göstermiş...

"Bunun adına da sosyal adalet diyorlar…"

[merdem]

YARIŞ


Türk ve Japon şirketlerinin takımları arasında bir kano yarışı düzenlenmesine karar verilmiş. Her iki takım da performanslarının en üst düzeyine varabilmek için uzun ve zorlu bir hazırlık devresinden geçmiş. Büyük gün geldiğinde, iki taraf da kendini hazır hissediyormuş. Japonlar yarışı bir kilometre farkla kazanmışlar. Yarış sonrasında Türk takımı çok sarsılmış. Şirket yönetimi, yarışın açık farkla kaybedilmesinin nedeninin bulunmasına karar vermiş ve sorunu araştırarak çözüm yollarını önermesi için bir danışmanlık şirketiyle anlaşılmış. Danışmanların bulgusu şöyle olmuş: Japonların takımında sekiz kişi kürek çekiyor, bir kişi dümencilik yapıyor. Türk takımında ise bir kişi kürek çekiyor, sekiz kişi dümeni kullanıyor. Bir yıl süren çalışmalar ve milyonlarca dolarlık harcamadan sonra, danışmanlık şirketi Türk takımında çok az kişinin kürek çektiğine, buna karşılık çok sayıda kişinin dümeni kullandığını saptamış. Bir sonraki yarışın yapılacağı gün yaklaşırken, Türk takımın yönetim yapısı baştan aşağıya yeniden örgütlenmiş. Yeni yapı şöyle olmuş: Dört dümen müdürü, üç bölgesel dümen müdürü ve kürekleri çekmekle görevli kişiyi çalışmaya teşvik etmek için yeni bir performans gözden geçirme sistemi…

İkinci yarışı Japonlar beş kilometre arayla kazanmışlar. Tepesi atan Türk şirketi, kürekçiyi kovmuş ve müdürlere problemin çözümüne olan katkılarından dolayı ikramiye vermiş.