muvahhit
3. October 2008, 11:41 AM
İnsanların herbiri ayrı birer alemdir.
Geçmiş vakitlerde birgün,
Haklı olmama rağmen, karşı tarafın yasalardaki boşluklar sebebiyle ve ek olarak statüsünü kullanmasıyla,haklı ancak mağdurlar tarafına geçmiştim..
Yaklaşık 8 ay gibi bir süre bu durumla başa çıkmaya çalıştım,uzun bir zaman.Mücadelemde haklılığım %100 olmasına rağmen geçen süre sonunda artık mağdur olacağım kesinleşmişti.Karşı tarafın elinde, devletin adalet için koyduğu!!?yasalardan bir yaptırım sebebi vardı,o da yasa boşluğu,nasıl yasaki sadece boşluğu bile adalet için maksimum çalışıyor!!İnsanların ard niyetleri yaptıkları kanunlara bile yansımış,sonra o çok bilmiş halleriyle Allahın ilkelerini red etmekteler..
Benim %100 haklı olmam,benim ne pahasına olursa olsun galip geleceğim zannıyla hareket etmeme sebep olmuştu,evet galip ben gelecektim ama zaman aleyhime işliyor ve bir çıkış yoluda görünmüyordu.
Mücadele ve mücadele,sürenin dolmasına yakın Allaha şöyle dua ettim.''Rabbim Sen görensin duyansın,Sana sığınıyorum''
Aradan bir zaman daha geçti ve düzelen yada düzelebilecek hiçbirşey görünmüyordu..artık tepki gösteremeyecek duruma kadar gelmiştim üzüntülüyüm ve bu üzüntü artık engellenemez bir halde artmakta,kimsenin tesellisi artık fayda etmez bir halde ve kronikleşti adeta.
Ve yine kederden oturup kaldığım ve tek başıma olduğum bir akşam üstü,sağ kulağıma tatlı ve teselli eder bir tonda bir cümle söylendi..bu cümlenin bir hezeyan bir halusünasyon olmadığını anlamıştım..ben kederden tepki dahi göstermemiş o yöne bile dönüp bakmamıştım..sadece olduğum yerde başımı öne eğip İlahi adalet tarafından teselli edilmenin verdiği sevincin yanında sahiplenilmenin gururuyla,tek başıma dakikalarca ağlamıştım..
Sonra herşey kısa zaman içinde düzeldi haklılığım anlaşıldı..karşı tarafın kudurmuşluğuna ve vazgeçmemesine rağmen onları ezip dümdüz eder bir halde..
Kulağıma fısıldanan cümle şu idi,
''Üzülme herşey düzelecek.''
Çıkarılan sonuç:müminler birbirlerinin dostlarıdır Allahta onların dostudur.
Sağlıcakla
Geçmiş vakitlerde birgün,
Haklı olmama rağmen, karşı tarafın yasalardaki boşluklar sebebiyle ve ek olarak statüsünü kullanmasıyla,haklı ancak mağdurlar tarafına geçmiştim..
Yaklaşık 8 ay gibi bir süre bu durumla başa çıkmaya çalıştım,uzun bir zaman.Mücadelemde haklılığım %100 olmasına rağmen geçen süre sonunda artık mağdur olacağım kesinleşmişti.Karşı tarafın elinde, devletin adalet için koyduğu!!?yasalardan bir yaptırım sebebi vardı,o da yasa boşluğu,nasıl yasaki sadece boşluğu bile adalet için maksimum çalışıyor!!İnsanların ard niyetleri yaptıkları kanunlara bile yansımış,sonra o çok bilmiş halleriyle Allahın ilkelerini red etmekteler..
Benim %100 haklı olmam,benim ne pahasına olursa olsun galip geleceğim zannıyla hareket etmeme sebep olmuştu,evet galip ben gelecektim ama zaman aleyhime işliyor ve bir çıkış yoluda görünmüyordu.
Mücadele ve mücadele,sürenin dolmasına yakın Allaha şöyle dua ettim.''Rabbim Sen görensin duyansın,Sana sığınıyorum''
Aradan bir zaman daha geçti ve düzelen yada düzelebilecek hiçbirşey görünmüyordu..artık tepki gösteremeyecek duruma kadar gelmiştim üzüntülüyüm ve bu üzüntü artık engellenemez bir halde artmakta,kimsenin tesellisi artık fayda etmez bir halde ve kronikleşti adeta.
Ve yine kederden oturup kaldığım ve tek başıma olduğum bir akşam üstü,sağ kulağıma tatlı ve teselli eder bir tonda bir cümle söylendi..bu cümlenin bir hezeyan bir halusünasyon olmadığını anlamıştım..ben kederden tepki dahi göstermemiş o yöne bile dönüp bakmamıştım..sadece olduğum yerde başımı öne eğip İlahi adalet tarafından teselli edilmenin verdiği sevincin yanında sahiplenilmenin gururuyla,tek başıma dakikalarca ağlamıştım..
Sonra herşey kısa zaman içinde düzeldi haklılığım anlaşıldı..karşı tarafın kudurmuşluğuna ve vazgeçmemesine rağmen onları ezip dümdüz eder bir halde..
Kulağıma fısıldanan cümle şu idi,
''Üzülme herşey düzelecek.''
Çıkarılan sonuç:müminler birbirlerinin dostlarıdır Allahta onların dostudur.
Sağlıcakla