Bir kürek toprak

[TUĞÇE DENİZ AKIN]

geceler sisli,bedenin soğuk,mezarlık gibi üryan
ne zaman tükendi, o,sonsuz sandığın rüyan?

isyandan notalarınla küfür çalan bir sazdın
almadı kinini yer de,Levh-i Mahfuza yazdın

cihanın son kalesiydin,bir "sur" etti tarumar
secdegahın yerle bir,putlardan medet umar...

asra sığmayan küfrün,bin alemi etti berbat
alem-i rüya değil,bak her bir yan harabat

açıldıkça kör ağzın,yekün cihanı sardı zillet
ne büyük kibrin vardı,bak ağlıyor kaç millet

ah! bir avuç çamurdu, hammaddesi kalbinin
nasıl kırdın hatrını, kalbi giydiren sahibinin

yaktın da tüm mabetlere,sahtekar mumlarını
gözlerin görmedi mi,dar kabrin mahkumlarını

sanma, dolar, almaz beni kıyamet günü mahşer
işte ektiler seni,çatla ki,mahşere kadar yeşer


bak ne hükümransın,ne çok toprağın oldu
attılar yüzüne kürekle, yazık son çağın oldu.