Nilüfer

[TUĞÇE DENİZ AKIN]

Göl üstünde süzülür bir kuğu gibi
Kimi beyaz kimi sarı NİLÜFER
Başlar suya eğik bir buğu gibi
Süslemiş göl zemin yeri NİLÜFER

Neşeli yüz ile yüzüm güldü
Sizden ilham aldım şiirlik elde
Ruhumu okşadı rengârenk gölde
Gözlerimin bahar feri NİLÜFER

Durgun su göğsünde rengârenk takı
Tek suya sevdalı göller yüz akı
Köksüz bin bir çeşit anaç yapraklı
İlahi sedaya nara NİLÜFER

Köksüz ve topraksız rengârenk yar
Sular secdesinde yüzünü okşar
Gün ışığında hep yaprağı yayar
Gölün tatlı çocuk piri NİLÜFER

Su üstünde titrer dalda kokarsın
Kuş, kelebeğe.. dert ortağı yarsın
Şiirde ilhama çiçek açarsın
Su gök, suda yıldız pare NİLÜFER

Su perisi mi ne gölde bu neydi
Renk güzeli ıslak bir senfoniydi
Cennet bağında bir çiçek sineydi
Gözlerimin bahar feri NİLÜFER

Islak topraklarda gizlidir genim
Sanki düş vurgunu sonsuzluk tenim
Sığ göldür mezarım suy dur kefenim
İlahi epizot soru NİLÜFER

Huzur yaşar suyla koyun koyuna
Omuz yaslar suya boylu boyuna
Islaktır gözlerin ışık oyunu
Göl, sen güzellikte diri NİLÜFER

Sen gibi görmediğim cihan gezeli
Sen mavi göllerin şirin güzeli
Heybetli çiçeğin en çok özeli
Gönlümün efsuni harı NİLÜFER

Zarafetin eşsiz! Yatmış pusuya.
İlahi kudretten gölde uykuya
Yıldızlar vurduğu karanlık suya,
Rengârenk bir ışık nuru NİLÜFER

Gölde sen geceye gülen yıldızsın
Bahtımın içine düşen yaldızsın
Mavi sularda sen türkülük kızsın
Kederli gönlümün yâri NİLÜFER