elmuh
22. June 2009, 12:21 AM
Selam Dostlar,
Kurandaki tekrarlar çok kişinin dikkatinden kaçmamıştır. Kimisi bu tekrarlarda şifre aramış, kimi art nietliler bunu Kuranın zayıflığı olarak yorumlamış, kimileri de farklı anlamlar çıkarmak için bu tekrarları bahane olarak kullanmıştır.
Aslında bu itirazların arkasındaki temel anlayış, varsayım, mükemmel olan bir kitapta bu tür düzensizliklerin olmaması beklentisidir. Mükemmel bir kitap anlayışı, bugünkü anlamda ele alındığında, bir fihristi olan, giriş, gelişme, sonuç gibi bir kurguyla yazılmış bir kitap olması anlayışına denk düşürülüyor. Bugün gidip çarşıdan aldığımız Kuran/Meal bizim için bir anda elde edilen bir kitap olmasına karşın, vahyin ilk muhatapları için Kuran’a sahip olmak 23 senelik bir süreci gerektirmiştir.
Bu süreç içinde Allah Resulü aracılığı ile insanları doğru yola çağırmış, onlara yol göstermiş, 23 senelik bir mücadele sürecine doğrudan müdahil olmuştur. Bugün elimizdeki Kuran gerçekte bu süreci yansıtmaktadır. Öyleki gelen tüm vahiy hiç atlanmadan yazılmış ve sonunda bir mushaf halinde toplanmıştır. Vahyin edebi dilde, hitabet olması, sadece bilgi verme amacı gütmeyen, insanları düşünmeye sevkeden, duygularını etkileyen, motive eden bir üsluba sahip olması çoğu zaman gözden kaçmakta ve hiç ilgisiz anlamlar çıkarılmasına yol açmaktadır.
Kuranda en kolay fark edilen tekrarlar, kıssalar ile ilgili olanlardır. Bilindiği gibi kıssaların zaman zaman ton farkıyla tekrarlandığı ayetler vardır. Bunun nedeni, Allahın bu kıssaları, bu 23 senelik vahiy iniş süreci içinde, zaman zaman benzer veya farklı vesilelerle insanlara tekrar hatırlatmasıdır. Kuran bir mushaf olarak toplandığında, inmiş olan tüm ayetler mushaf’a girdiğinden bu kıssalar ile ilgili zaman aralığıyla yapılmış olan tekrarlar da doğal olarak elimizdeki Kuran’da bulunmaktadır.
Kuranda bir başka tekrar biçimi de, yine vahyin üslubundan kaynaklanan ve sözlü dile özgü, vurgulama, pekiştirme amacına yönelik ifadelerde görünmektedir.
Örneğin Kamer suresinde 17,22,32,40. Ayetlerde “Yemin olsun ki, biz, Kur'an'ı öğüt ve ibret için kolaylaştırdık. Fakat düşünen mi var” ifadesi, Rahman suresindeki “O hâlde, Rabbinizin hangi nimetlerini yalanlıyorsunuz?” ayetleri bu tür vurgulamalara örnek olarak verilebilir.
Bir başka tür tekrar ifadesi örneği olarak Hakka 14:
Yeryüzü ve dağlar yerlerinden oynatılıp kaldırılacağı, ardından tek bir çarpma ile birbirlerine çarpılıp parça parça olacağı zaman.
Dağlar yeryüzünün parçası olmasına rağmen ifadeyi güçlendirmek amacıyla birlikte kullanılmıştır.
Yine bir başka örnek Abese 27-32:
Böylece sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için orada taneler, üzümler, yoncalar, zeytinler, hurmalıklar, sık ağaçlı bahçeler, meyveler ve otlaklar ortaya çıkardık.
Meyvelerden genel olarak bahsedilmesine rağmen, üzüm, hurma, zeytinden de bahsediliyor. Bu tür bir anlatım konuşma dilinde olağandır.
Yine bir başka örnek Bakara 43:
Namazı kılın, zekâtı verin; rükû edenlerle birlikte rükû edin.
Rüku namazın içinde olmasına rağmen ayrıca belirtilmiş. Rükuya çağırma genelde medeni ayetlerde geçmekte. Kanımca bunun nedeni, kitap ehline verilen bir mesajdır. Kitap ehlinin ibadetinin şekilsel olarak sadece kıyam ve secde içermesi nedeniyle, rükunun Müslümanların ibadetlerinde bulunması nedeniyle, bu tür bir salat çağrısı, kitap ehlinin Müslümanların saflarına daveti anlamını da taşımaktadır.
Daha pek çok örnek vermek mümkün. Kurandaki tekrarlar hiçbir zaman hitabetin anlamı dışında bir anlam taşımadığı gibi, bir eksiklik te değildir. Eksiklik Kuran’ın yazılı kültüre sahip toplumların alışık olduğu kitap tanımından ya da vahyin hitap dilini dikkate almamaktan kaynaklanmaktadır.
Muhabbetle.
Kurandaki tekrarlar çok kişinin dikkatinden kaçmamıştır. Kimisi bu tekrarlarda şifre aramış, kimi art nietliler bunu Kuranın zayıflığı olarak yorumlamış, kimileri de farklı anlamlar çıkarmak için bu tekrarları bahane olarak kullanmıştır.
Aslında bu itirazların arkasındaki temel anlayış, varsayım, mükemmel olan bir kitapta bu tür düzensizliklerin olmaması beklentisidir. Mükemmel bir kitap anlayışı, bugünkü anlamda ele alındığında, bir fihristi olan, giriş, gelişme, sonuç gibi bir kurguyla yazılmış bir kitap olması anlayışına denk düşürülüyor. Bugün gidip çarşıdan aldığımız Kuran/Meal bizim için bir anda elde edilen bir kitap olmasına karşın, vahyin ilk muhatapları için Kuran’a sahip olmak 23 senelik bir süreci gerektirmiştir.
Bu süreç içinde Allah Resulü aracılığı ile insanları doğru yola çağırmış, onlara yol göstermiş, 23 senelik bir mücadele sürecine doğrudan müdahil olmuştur. Bugün elimizdeki Kuran gerçekte bu süreci yansıtmaktadır. Öyleki gelen tüm vahiy hiç atlanmadan yazılmış ve sonunda bir mushaf halinde toplanmıştır. Vahyin edebi dilde, hitabet olması, sadece bilgi verme amacı gütmeyen, insanları düşünmeye sevkeden, duygularını etkileyen, motive eden bir üsluba sahip olması çoğu zaman gözden kaçmakta ve hiç ilgisiz anlamlar çıkarılmasına yol açmaktadır.
Kuranda en kolay fark edilen tekrarlar, kıssalar ile ilgili olanlardır. Bilindiği gibi kıssaların zaman zaman ton farkıyla tekrarlandığı ayetler vardır. Bunun nedeni, Allahın bu kıssaları, bu 23 senelik vahiy iniş süreci içinde, zaman zaman benzer veya farklı vesilelerle insanlara tekrar hatırlatmasıdır. Kuran bir mushaf olarak toplandığında, inmiş olan tüm ayetler mushaf’a girdiğinden bu kıssalar ile ilgili zaman aralığıyla yapılmış olan tekrarlar da doğal olarak elimizdeki Kuran’da bulunmaktadır.
Kuranda bir başka tekrar biçimi de, yine vahyin üslubundan kaynaklanan ve sözlü dile özgü, vurgulama, pekiştirme amacına yönelik ifadelerde görünmektedir.
Örneğin Kamer suresinde 17,22,32,40. Ayetlerde “Yemin olsun ki, biz, Kur'an'ı öğüt ve ibret için kolaylaştırdık. Fakat düşünen mi var” ifadesi, Rahman suresindeki “O hâlde, Rabbinizin hangi nimetlerini yalanlıyorsunuz?” ayetleri bu tür vurgulamalara örnek olarak verilebilir.
Bir başka tür tekrar ifadesi örneği olarak Hakka 14:
Yeryüzü ve dağlar yerlerinden oynatılıp kaldırılacağı, ardından tek bir çarpma ile birbirlerine çarpılıp parça parça olacağı zaman.
Dağlar yeryüzünün parçası olmasına rağmen ifadeyi güçlendirmek amacıyla birlikte kullanılmıştır.
Yine bir başka örnek Abese 27-32:
Böylece sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için orada taneler, üzümler, yoncalar, zeytinler, hurmalıklar, sık ağaçlı bahçeler, meyveler ve otlaklar ortaya çıkardık.
Meyvelerden genel olarak bahsedilmesine rağmen, üzüm, hurma, zeytinden de bahsediliyor. Bu tür bir anlatım konuşma dilinde olağandır.
Yine bir başka örnek Bakara 43:
Namazı kılın, zekâtı verin; rükû edenlerle birlikte rükû edin.
Rüku namazın içinde olmasına rağmen ayrıca belirtilmiş. Rükuya çağırma genelde medeni ayetlerde geçmekte. Kanımca bunun nedeni, kitap ehline verilen bir mesajdır. Kitap ehlinin ibadetinin şekilsel olarak sadece kıyam ve secde içermesi nedeniyle, rükunun Müslümanların ibadetlerinde bulunması nedeniyle, bu tür bir salat çağrısı, kitap ehlinin Müslümanların saflarına daveti anlamını da taşımaktadır.
Daha pek çok örnek vermek mümkün. Kurandaki tekrarlar hiçbir zaman hitabetin anlamı dışında bir anlam taşımadığı gibi, bir eksiklik te değildir. Eksiklik Kuran’ın yazılı kültüre sahip toplumların alışık olduğu kitap tanımından ya da vahyin hitap dilini dikkate almamaktan kaynaklanmaktadır.
Muhabbetle.